بررسی وضعیت زیست پذیری در مناطق قدیمی شهر تبریز (موردمطالعه: محله اهراب تبریز)

با افزایش جمعیت شهرها به خصوص شهرهای بزرگ دنیا که بعد از نیمه دوم قرن ‎۱۹ رخ داد شهرهای بزرگ دنیا با مسائلو مشکلاتی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، زیست محیلی و کالبدی مواجه شدند. که در طول تاریخ نظریات گوناگونی برایرهایی و برون رفت از این مشکلات در سراسر جهان ارائه شدند. در این بین زیست پذیری یکی از نظریات مهم برنامه ریزیشهری است که اساسا از اواخر قرن بیستم برای رهایی از مشکلات در شهرها و قابل زیست کردن آن ها ارائه شد. در واقعزیست پذیری به معنای واقعی خود به دنبال دست یابی به قابلیت زندگی است. زیست پذیری به دنبال شهری به دور ازمشکلات در تمامی ابعاد می باشد. در کشورما نیز شهرها به مکان اصلی کار و زندگی بخش بزرگی از جمعیت تبدیل شدهاست بنابراین توجه به کیفیت زندگی افراد در داخل شهرها امری ضروری به نظر می رسد. هدف از انجام این پژوهش بررسیوضعیت زیست پذیری در مناطق قدیمی شهر تبریز، محله اهراب تبربز می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، روش تحلیلی-توصیفی و با هدف کاربردی می باشد. داده های مورد استفاده در این پژوهش از طرح توسعه و عمران (جامع) شهر تبریزسال ۱۳۹۵ تهیه شده است. در مرحله بعدی داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار Arc GIS تحلیل گردیده ونتایج حاصل در قالب نقشه و جدول ارائه شد است. نتایج نشان می دهد وضعیت توزیع و دسترسی به انواع خدمات شهریدر این محله از وضع مناسبی برخوردار نبود و الگوی توزیع و دسترسی نامناسب به برخی از کاربری های شهری موجبمحروم ماندن ساکنان این محله از این خدمات می باشد.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، زیست پذیری شهری ، بافت قدیمی ، محله اهراب ، شهر تبریز