نوسلفی گری مدرن و تاثیرآن بر امنیت ملی ایران بر اساس نظریه پدیدار شناسی

پدیدارشناسی از جمله دیدگاهی است که بر ذهنیت، کیفیت و خاص بودن پدیده های اجتماعی تاکید می کند، از دیدگاه هوسرل شناخت کامل و واقعی پدیده های اجتماعی و انسانی ممکن نیست مگر اینکه به ذات و کنه آنها پی ببریم، پدیدارشناسی بر خلاف اثبات گرایی ضمن توجه به بعد معنایی و کیفی پدیده ها، می کوشد تا به شکلی منظم و پیگیر و انتقادی واقعیت های بنیادین زندگی اجتماعی را کشف کند. در این مقاله تلاش شد که ضمن بررسی مفهوم پدیدارشناسی، نظریه پردازان این حوزه و انواع پدیدارشناسی به بررسی پدیدارشناسی هوسرلی پرداخته شود، بعد از آن بر اساس این اندیشه، بررسی نوسلفی گری مدرن و تاثیر آن بر امنیت ملی ایران مورد بررسی واکاوی قرار گیرد.در این نوشتار همچنین، برداشت های ذهنی و تفسیر نوسلفی های مدرن از نص با تحلیل های هرمنوتیکی و تاویل گرایانه با محوریت اندیشه پدیدارشناسی ادموند هوسرل مورد بحث قرار می گیرد. در این تحقیق ظهور و بروز جریان های نوسلفی به عنوان متغییر مستقل و تاثیر آنها در امنیت ملی ایران نیز به عنوان متغییر وابسته خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پدیدارشناسی ، فرااثبات گرایی ، نوسلفی گری ، امنیت