استفاده از مدل چندگانه خطی SDSM به منظور پیشبینی دما (مطالعه موردی: تالابهای هورالعظیم و میانگران)
محل انتشار: فصلنامه علوم محیطی، دوره: 22، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 20
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJS-22-1_009
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: از پیامدهای پدیده تغییر اقلیم در استان خوزستان می توان به خشک شدن بخش بزرگی از تالاب های این استان شامل میانگران و هورالعظیم اشاره کرد که با ادامه خشک شدن آنها در سال های اخیر سبب تولید توفان های گرد و غبار شده است. در این راستا هدف از این پژوهش، پیش بینی تغییرات اقلیمی در محدوده تالاب های میانگران و هورالعظیم توسط مدل ریزمقیاس نمایی آماریSDSM بر پایه سناریوهای اقلیمی A۲، B۲ و HadCM۳ است. با توجه به شرایط خاص منطقه و اینکه مطالعات اندکی در خصوص تغییر دمایی در این مناطق صورت گرفته، شناخت وضعیت تغییر دمایی می تواند به مدیریت بهتر منابع و بویژه مدیریت منابع آب کمک کند. مواد و روش ها: برای این منظور با استفاده از داده های روزانه دمای میانگین، دمای کمینه و بیشینه در ایستگاه های سینوپتیک ایذه و بستان به عنوان نزدیکترین ایستگاه به تالاب های هورالعظیم و میانگران در دوره های ۲۰۳۹-۲۰۱۰، ۲۰۶۹-۲۰۴۰ و ۲۰۹۹-۲۰۷۰ پیش بینی صورت گرفت و سپس با دوره پایه (۱۹۶۱-۱۹۹۰) مقایسه انجام شد. جهت بررسی عملکرد مدل ها و مقایسه آنها از دو روش ترسیمی و معیارهای آماری مرسومPBISE ، NSE،MAE ، RMSE و R۲ استفاده گردید. با استفاده از پارامترهای بزرگ مقیاس مشاهداتی NCEP و نرم افزار SDSM به انتخاب پیش بینی کننده های منتخب در پارامترهای اقلیمی پرداخته شد. بدین منظور، از بین ۲۶ پارامتر بزرگ مقیاس NCEP و توابع مختلف آنها، پارامترهای بزرگ مقیاس برای متغیرهای اقلیمی مورد نظر انتخاب گردید. این پارامترها شامل میانگین فشار سطح دریا، ارتفاع ژئوپتانسیل سطح ۸۵۰ هکتوپاسکال و میانگین دما در ارتفاع دو متری بودند. همچنین در ادامه پیش بینی دوره بازگشت رویدادهای اقلیمی حدی در مدل HadCM۳، با سناریوهای A۲ و B۲ تا سال ۲۰۹۹ انجام گرفت. نتایج و بحث : نتایج حاصل از شبیه سازی مدل HadCM۳همراه با داده های مشاهدهای در ایستگاه ایذه و داده های سالانه مدلسازی شده نشان داد که میانگین دما ۴۷/۱۸ درجه سانتیگراد و برای ایستگاه بستان میانگین دمای ۱۰/۱۹ درجه سانتیگراد بدست آمد. همانطور که مشاهده می شود هر دو ایستگاه در دوره پایه میانگین دمایی بالاتری را داشته اند و بیشینه دما در تالاب میانگران بسیار بیشتر از تالاب هورالعظیم در دوره پایه میباشد. نتایج کمینه دمایی نیز که نشان می دهد اختلاف در دو ایستگاه کم و جزئی است. نتایج حاصل از بررسی چرخه ها در مناطق مورد مطالعه حاکی از آن است که در سناریوی A۲ حالتهای خاص اقلیمی در منطقه دارای دوره های بازگشت کوتاه مدت است. در دو ایستگاه در سناریوی B۲ در صدک بالایی چرخه معنی داری، میانگین دمایی در سطح اطمینان (۵/۹۷%) در دوره بازگشت ۳۰ ساله و در صدک پایین چرخه معنی داری میانگین دمایی در سطح اطمینان (۵/۲%) در دوره بازگشت ۱ ساله در هر دو سناریو بدست آمد که نشان دهنده محدوده وسیعتر دوره بازگشت و احتمال بیشتر رویدادهای حدی دمایی در سناریوی B۲ است. در مقایسه دو ایستگاه مشاهده می شود که در سناریوی A۲ تالاب میانگران ۰۲/۱ درجه سانتیگراد و تالاب هورالعظیم ۰۸/۱ درجه سانتیگراد افزایش میانگین دما دارند. همچنین در سناریوی A۲ تالاب میانگران میانگین و بیشینه دمایی بیشتری را دارد در حالی که تالاب هورالعظیم افزایش کمینه دمایی بیشتری را داشته است. این در حالی است که در سناریوی B۲ میانگین دمای تالاب میانگران ۴۷/۱ درجه سانتیگراد و تالاب هورالعظیم ۱۲/۵ درجه سانتیگراد افزایش دما را دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از بررسی داده ها در دوره های مشاهداتی و شبیه سازی شده با سناریوی B۲ و A۲ نشان دهنده افزایش دمای میانگین، کمینه و بیشینه در دوره های شبیه سازی شده آتی نسبت به دوره مبنا در ایستگاه های ایذه و بستان بوده، به طوریکه در ایستگاه بستان دمای متوسط کمینه و بیشینه سالانه نیز در دوره سوم بیشینه، روند افزایشی را نسبت به دوره پایه داشته و در هر دو سناریو به دلیل افزایش دما، روند خشک شدن هر دو تالاب ادامه خواهد داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصور چترنور
موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
نسرین مرادی مجد
گروه جغرافیا، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
بهاره دلسوز خاکی
موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
میر ناصر نویدی
موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
ناصر دواتگر
موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :