پیامدهای امنیتی، پیمان ابراهیم بر راهبردهای دفاعی ج.ا. ایران

چکیده موضوع پژوهش حاضر این است که پیامدهای امنیتی، عادی سازی روابط همسایگان جنوبی ج.ا.ایران با رژیم صهیونیستی که به پیمان ابراهیم موسوم شده، بر راهبردهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران چه تاثیراتی بر جای خواهد گذاشت؟ کشورهای مورد مطالعه در این تحقیق به شکل مشخص امارات متحده عربی، بحرین، عربستان سعودی و عمان می باشند؛ همچنین روش برگزیده شده از دسته تحقیقات کیفی بوده و گردآوری اطلاعات در چارچوب فیش برداری با بهره گیری از رویکرد تحلیل ثانویه اسناد و داده های دریافت شده از پایگاه های اطلاعاتی اعم از کتابخانه، وبگاه های اینترنتی و... بوده است. فرضیه مطرح شده بر این دیدگاه که ارتباط رژیم صهیونیستی با همسایگان جنوبی منجر به این خواهد شد که در نهایت رژیم صهیونیستی بیش از گذشته به مرزهای جمهوری اسلامی ایران نزدیک خواهد شد و به صورت غیر مستقیم به مرزهای دریایی جنوب ایران دسترسی هموارتری خواهد داشت. اهمیت بررسی این موضوع از این جهت بیش از پیش خواهد شد که نخست این رژیم زمینه های مارپیچ امنیت را در منطقه میان همسایگان بیش از گذشته نموده و در مرحله بعد منجر به افزایش جاسوسی اطلاعاتی از کشور شده و سپس گروه های مبارز متحد ج.ا.ایران را تضعیف می نماید.  نتایج نشان از آن دارد که عادی سازی روابط همسایگان جنوبی با رژیم صهیونیستی از جنبه های گوناگون بر بازنگری در مورد رویکردهای دفاعی، سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران اثر خواهد گذاشت که در این خصوص ضرورت ویژه دارد که تهران مواردی همچون ضعیف شدن متحدان منطقه ای، توسعه و نفوذ رژیم صهیونیستی  و عدم تشکیل شدن یک نظام دفاعی و امنیتی با ثبات و از میان رفتن موازنه قوا را در منطقه مورد توجه قرار دهد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: امنیت ، راهبرد دفاعی ، رژیم صهیونیستی ، جمهوری اسلامی ایران ، پیمان ابراهیم