سنجش نظری و عملی توان الکتریکی قابل نصب در محل دفن زباله مشهد برای استفاده از گاز دفنگاه

در این مقاله به برآورد توان الکتریکی قابل نصب در محل دفن زباله شهر مشهد با استفاده از روشهای نظری ( تئوریک ) و بررسیهای صحرایی پرداخته شده است . هدف اصلی این کار، ارزیابی و امکان سنجی تولید انرژی الکتریکی از بیوگاز حاصل از تجزیه زباله های شهری است تا از این راه ضمن کاهش انتشار گاز متان به جو ( که اثر مخرب آن 21 برابر دی اکسیدکربن است ) ، انرژی مفید نیز بدست آید . برآورد نظری توان الکتریکی قابل نصب، متکی بر برآورد حجم گاز قابل تولید و روند تغییرات آن در طول سالهای پس از دفن زباله می باشد . برای ارزیابی روند تغییرات تولید گاز دفنگاه از مدلسازی ریاضی مبتنی بر مناسبترین معادلات معرفی شده در مراجع بهره گرفته شده و محاسبات در قالب یک برنامه رایانه ای انجام شده اند . مقایسه میان نتایج بدست آمده با نتایج مدل دیگری بنام ) GasSim تهیه شده در آژانس محیط زیست انگلستان ) و همچنین داده های حاصل از اندازه گیری های صحرایی نیز انجام گرفته است . محاسبات برای بخشهایی از محل دفن کنونی مشهد به انجام رسید که دارای زباله های جوان ( دفن شده از 6 سال پیش به بعد ) می باشند . نتایج مدلسازی نشان میدهند که تولید گاز دفنگاه در حدود 2 سال پس از دفن آخرین لایه زباله به بیشترین حد رسیده و سپس شروع به افت تدریجی می نماید و تا 50 سال بعد به حد ناچیز می رسد . توان نظری ( تئوریک ) تولید گاز زباله مشهد بین 183 تا 238 مترمکعب بر تن زباله برآورد گردید . توان الکتریکی قابل اعتماد تا سال 1395 در شرایط فعلی محل، 157 کیلووات برآورد شد .

کلیدواژه ها:

دفنگاه زباله ، توان الکتریکی ، بیوگاز ، مدلسازی تولید گاز