اثر بحران آب بر دریاچه ارومیه و برآورد ارزش بهبود وضعیت زیست محیطی آن

دریاچه ارومیه و تالابهای اقماری آن به عنوان یکی از سایتهای نمونه طرح حفاظت از تالابهای ایران با مشارکت برنامه عمرانسازمان ملل انتخاب شده است. هدف این طرح، کاهش تهدیدات عمده پیش روی این منطقه تالابی با استفاده از یک برنامه جامعمدیریتی است.دریاچه ارومیه به دلیل فعالیتهای انسانی غیر پایدار و شرایط اقلیمی نامساعد در وضع بحرانی به سر میبرد. لذا دراین تحقیق به بررسی ترجیحات عامه و استخراج مقادیر تمایل به پرداخت آنان در جهت بهبود ویژگیهای زیست محیطی دریاچهارومیه با استفاده از روش آزمون انتخاب پرداخته شده است. دادهها و اطلاعات مورد نیاز از شهروندان شهر ارومیه به دست آمده و باکاربرد مدل لاجیت شرطی مورد تحلیل قرار گرفتند.نتایج نشان داد که بیشترین تمایل به پرداخت به بهبود ارتفاع سطح تراز آب ازشرایط بحرانی فعلی به سطح متوسط تعلق دارد. رسیدن به حد بهبود یافتهتری از ذخایر آرتمیای دریاچه، کیفیت آب (میزانشوری) و تعداد فلامینگو به ترتیب در ردیفهای بعدی تمایل به پرداخت افراد قرار دارند.

کلیدواژه ها:

آزمون انتخاب ، تمایل به پرداخت ، دریاچه ارومیه ، مدل لاجیت شرطی