اثراسیدآمینه لیزین برفاکتورهای رشد وبازماندگی گلدفیش گونه ی Carassius auratus

در اردیبهشت 92 پژوهشی به منظور بررسی رشد وبازماندگی ماهی قرمزگونه Carassius auratus به صورت اضافه کردن اسیدآمینه لیزین به غذای ماهیان درآزمایشگاه ماهیان زینتی دانشگاه آزاداسلامی بندرعباس انجام شد.به جهت اهمیت تجاری این گونه درتعدادی از ماههای سال، اسیدآمینه لیزین به عنوان مکمل به غذااستفاده شد. دراین بررسی 4تیمارموردآزمایش قرارگرفت که تیمارشاهد ازجیره غذایی متداول بهره مندشد. تیمار1و2و3هرکدام علاوه برغذای متداول به ترتیب از 1.5و2و2.5 گرم اسیدآمینه لیزین به ازای 1 کیلوگرم وزن بدن تغذیه شدند. لازم به ذکراست که در مجموع از12اکواریوم و درهرکدام 5عددبچه ماهی باوزن تقریبی 3-5گرم استفاده شد..نتایج ازمایش حاکی از آن بود که طی دوره آزمایش مابین تیمارها از نظرمیزان رشداختلاف معنی داری وجود داشت به گونه ای که هر3تیمارمقدارقابل توجهی وبامیانگین وزنی 4.5گرم نسبت به تیمارشاهدبا میانگین وزنی 3.2گرم افزایش وزن داشته اند. وتیمار3بهترین نتیجه را درمقایسه با سایرین بدنبال داشت همچنین نتایج تحلیل های آماری نشان دادکه اسیدآمینه لیزین بامقدار2.5 گرم درکاهش تلفات بچه ماهیان تاثیر داشته است وباعث بالاترین افزایش درصد بازماندگی ،درصدافزایش وزن،نرخ رشدویژه،ضریب بازده پروتئین و کاهش ضریب تبدیل غذایی شده است. درنتیجه می توان بیان داشت که لیزین 2.5 گرم باعث بالاترین میزان رشد و بازماندگی ماهی می شود..