بررسی نقش بافر حاشیه رودخانه به عنوان یک BMP در کاهش آلودگی غیرنقطه ای در حوضه آبخیز گرگانرود

یکی از مهم ترین آلودگی های آب های سطحی، آلودگی غیرنقطه ای (NPS ) است. آلودگی غیرنقطه ای به نوعی از آلودگی گفته می شود که نمی توان مرکز انتشار آن را به راحتی تشخیص داد. منبع اصلی ایجاد این نوع خاص آلودگی اراضی کشاورزی است. به شیوههای مدیریتی که به منظور کاهش یا حذف آلودگی غیرنقطه ای به کار می رود، بهترین شیوه های مدیریت یا BMP گفته می شود. یکی از موثرترین BMP ها کاهش آلودگی ناشی از اراضی کشاورزی، بافر در اطراف رودخانه است. بافرها اغلب نوارهایی از پوشش گیاهی هستند که آلاینده های ناشی از کاربری کشاورزی را قبل از رسیدن به رودخانه به دام می اندازند و به نوعی رواناب را تصفیه می کنند. در این پژوهش، حوضه آبخیز گرگانرود که یکی از مهمترین قطب های کشاورزی است به عنوان منطقه مطالعاتی انتخاب شد. سپس به وسیله نرم افزار ArcMap چهار بافر با ابعاد 30، 60، 90 و 120 در اطراف رودخانه ها ایجاد شد. با استفاده از مدل L-THIA آلودگی غیرنقطه ای کاربری حاضر و همچنین آلودگی غیرنقطه ای چهار بافر بررسی شد. نتیجه نشان دهنده کاهش بیشتر این نوع آلودگی با افزایش عرض بافر بود.

کلیدواژه ها:

آلودگی غیرنقطه ای (NPS) ، بهترین شیوه های مدیریت (BMP) ، بافر رودخانه ، مدل L-THIA