بررسی وضع موجود حوزه های آبریز سدها و مشکلات ناشی از عدم مدیریت صحیح آن با تاکید بر فرسایش و رسوب

فرسایش خاک به عنوان خطری برای رفاه انسان برای حیات او به شمار آید بدلیل اینکه با از بین بردن خاک زمین های کشاورزی که تشکیل هر سانتیمتر آن ده ها سال زمان نیاز دارد، باعث وقوع سیلابهای مهیب و فقیر شدن خاک و متروک شدن مزارع می گردد و از این راه خسارت زیاد و جبران ناپذیری به جا می گذارد و همچنین با رسوبگذاری در مخازن سدها، رودخانه ها، تجهیزات و تأسیسات آبگیری پایین دستی، زیان های بسیاری را به منابع آب موجود می رساند. مدیریت حوزه آبریز یک مدیریتی فرابخشی وچند مؤلفه ای است که وجود مدیریتی مقتدر و یکپارچه برای حفظ منابع آب و خاک و استفاده از حداکثر از پتانسیلهای انرژی تجدیدپذیر موجود حوزه ای آبریز و توسعه پایدار به عنوان یکی از مهمترین راهبردهای دانایی محور کشور، برخی تصمیمات و پیش آمدها می تواند منجر به بروز مشکلات گسترده ای برای نسلهای آتی شود. در سال 1390 خاک فرسایش یافته ایران سالانه به 4/5 میلیارد تن خواهد رسیده است. لازم به ذکر است میانگین فرسایش در جهان 1/5 تن در هکتار می باشد که حداقل در ایران 10 برابر آن است. در نهایت در حقیقت یکی از ارکان اصلی برقراری عدالت و ساماندهی وضعیت آب و خاک، و تخصیص منابع مالی کشور طبق برنامه دولت نهم، تشکیل مدیریت یکپارچه بر حوزه های آبریز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

فرسایش خاک ، حوزه آبریز ، آبخیزداری ، کشور ایران ، حفاظت از خاک