مطالعه شیمی کانی ها و شرایط فشار- دمای تبلور توده گرانیتوئیدی کرنگان (شمال غرب ورزقان، آذربایجان شرقی)

منطقه کرنگان در استان آذربایجان شرقی واقع شده که بخشی از زون ساختاری البرز- آذربایجان محسوب می شود. این منطقه دارای یک توده گرانیتوئیدی می باشد که ترکیب سنگ شناسی آن عمدتا متشکل از گابرودیوریت، گرانودیوریت و دیوریت است. با توجه به دما- فشارسنجی هایی که به روش های مختلف انجام گرفته، بیشترین دمای تبلور مربوط به گابرودیوریت ها، حدود 800 درجه سانتی گراد (در فشار 10-5 کیلوبار) و برای گرانودیوریت ها حدود 725 درجه سانتی گراد (در فشار 4-2 کیلوبار) می باشد. در نمونه های دیوریتی، بیشترین دمای به دست آمده حدود 600 درجه سانتی گراد است که دمای دگرسانی کانی آمفیبول را در فشار کمتر از 1 کیلوبار نشان می دهد. برای تعیین سرشت ماگما و محیط تکتونیکی از کانی های کلینوپیروکسن و آمفیبول استفاده شده است. با توجه به ترکیب کانی های مذکور، سرشت ماگما کالک آلکالن (از نوع ساب آلکالن)، دارای فوگاسیته اکسیژن نسبتا بالا در زمان تبلور بوده و محیط تشکیل آن، مناطق فرورانشی (مرز ورقه های همگرا) می باشد.

کلیدواژه ها:

گرانیتوئید ، شیمی کانی ، دما- فشارسنجی ، کرنگان ، شمال غرب ورزقان ، آذربایجان شرقی