طراحی اقلیمی ساختمان های مسکونی با تأکیدبر جهت گیری وسامانه عملکردی پایدار - نمونه موردی:ابنیه سنتی مسکونی دزفول

طراحی اقلیمی وبهره گیری از انرژی گرمایی ومقابله با وضعیت شدید آب وهوایی بخصوص در مناطق گرم مهمترین دغدغه معماران از گذشته تا به حال بوده است.یکی از تمهیدات معمارانه معمارانسنتی ایرانی طراحی وساخت بناها وشهر ها بر مبنای اقلیم منطقهجهت رفا حال شهروندان و راهی برای معماری مردمی و تلنگری برای توسعه پایدار معماری هویت بخش ایرانی است.از نکات قابل توجه دررابطه با طراحی بناها توجه به مسیر وشدت نور در طول روز بوده واکثر خانه های قدیمی بخصوص در اقلیم گرم حاشیه جنوب ایران بر مبنای جهت گیری و توجه ویژه به سامانه عملکردی ساخته میشدند.در مقاله حاضر سعی بر آن است تا با بررسی ومکاشفهخانه های مهم تاریخی دزفول)از نظر پلانی(با تجزیه وتحلیل عملکردی آنها وانتخاب جهت گیری بهینه، پیامد های حاصل را مقایسه ای برایپیمایش مقدار انرژی گرمایی تاثیر گذار بدانیم.نتیجه این مقاله میتواند به واکاوی وتوجه به ضرورت استفاده از فضاهایی با عملکردهای خاص در جهات مختلف خانه برمبنای تأثیر انرژی گرماییاز چند جنبه مهم)ظرفیت،مقاومت(راپیشنهاد دهد.این واکاوی جهتاقلیم و مصرف انرژی با استفاده از الگوهای معماری بومی و سنتی منطقه می تواندراهی بسوی توسعه پایدار شهری باشد که نتایج حاصلو پیشنهادات کلی ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

مصرف انرژی ، جهت گیری ، ابنیه سنتی ، اقلیم ، دزفول