بررسی نما در منظر شهری

دراین مقاله به بررسی مفاهیم وتعاریف اولیه منظر شهری،هویت ونما پرداخته می شود.واژه نما در فرهنگ لغت،نشان دهنده این موضوع است که نمای ساختمان چیزی منفک از ساختمان نیست وفارغ از پوششی نهایی برای مقاومت در برابر شرایط جوی،بیان کننده عملکرد ساختمان(انطباق فرم ساختمان با عملکرد آن)منش،کردار وتفکر ساکنان،به مثابه لولایی اجتماعی،فصل مشترک فضاهای عمومی وخصوصی می باشد.نما،ارتباط ملموس ساختمان باشهر می باشد،از طریق نما،عناصر طبیعی(نور،باد)به ساختمان نفوذ کرده وارتباط ساکنان با فضای شهری برقرار می گردد.علاوه بر آن در شکل دهی به سیمای کالبدی شهر،نقش مهمی داشته وفصل مشترک رنگ تعلق داخلی وبیرونی است.سیمای شهر باوجود آنکه نخستین جلوه از شهر است که در ذهن وحافظه شهروندان باقی می ماند اما سال هاست که از چشم برنامه ریزان ومدیران شهری کشور دور مانده است وهنوز برنامه جامعی برای آن وجود ندارد.ناهماهنگی بین ابعاد وارتفاع ساختمان ها،استفاده از الگوهای طراحی ومصالح ورنگ معابر متفاوت وناهمگون در عناصر دخیل در سیمای شهر،نماهای ساختمان های مغشوش وناهمخوان با یکدیگر،از جمله مصادیق این موضوع هستند که چهره ای نازیبا وآشفته به شهر بخشیده اند.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، نما ، هویت ، زیبایی ، آشفتگی