تحلیل رویکرد تحقیقات نظامی شناسی در کتاب های محققان ایرانی از 1300 تا 1384 ش

در مقاله حاضر تحقیقات نظا مشناسی از جنبه های گوناگون و در حوزه های مختلف نقد و بررسی شده است. در یک نگاه، رویکرد تحقیقات نظام ی شناسی، از تدوینشرح احوال و عقاید و کلی گویی با رویکرد سنتی، به دو حوزه نقد و تحلیل آثارنظامی به سبک نوین، و بازنویسی منظومه های پنج گنج تغییر یافته است.در حوزه نقد و تحلیل، منظومه خسرو و شیرین به علت بهره مندی فراوان از هنرهای بیانی و بلاغی، کاربرد عناصر داستانی به سبک نوین، انعکاس فرهنگعامه و وجود تمثیل ها و ضرب المثل های دلنشین، دارای ظرفیت بیشتر نقد و تحلیل بوده و دیوان نظامی نیز به سبب در دسترس نبودن نسخه تصحیح شدهقابل اعتماد، کمترین پژوهش ها را به خود اختصاص داده است.در حوزه بازنویسی، منظومه لیلی و مجنون، به سبب طرح ساده داستان، دربرداشتن موضوع عشق آسمانی و شهرت بیشتر این داستان در میان عوام، بیش از سایر منظومه ها، مورد توجه اقتب اس کنندگان آثار نظامی بوده است و بهمخزن الاسرار، به علت زبان پیچیده، مضامین عرفانی و وجود حکایت های متعدد، کوتاه و مجزا، اقبال نشده است.

کلیدواژه ها:

نقد ادبی ، نظامی گنجوی ، تحقیقات نظامی شناسی