تأثیر شوری آب آبیاری، بافت خاک و ماده آلی بر شاخصهای رشد گل عسلی در مشهد

در این تحقیق واکنش گیاه زینتی گل عسلی (Iberis sempervirens) به آب شور و امکان کشت آن در فضای سبز شهری مشهد مورد مطالعه قرار گرفت. لذا تأثیر شوری آب آبیاری مناطق مختلف مشهد در دو نوع بافت خاک سبک و سنگین با سطوح مختلف ماده آلی (بدون مادهآلی، 40 و 80 تن در هکتار کمپوست، 40 و 80 تن در هکتار کود دامی) بر رشد و نمو گل عسلی با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بررسی گردید. در این تحقیق برخی از شاخصهای رشد از قبیل ارتفاع و وزن خشک بوته، تعداد برگ و گل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر شوری آب مناطق مختلف، بافت خاک و ماده آلی بر کلیه شاخصهای مورد مطالعه در گل عسلی در سطح یک درصد معنیدار بود. با افزایش شوری آب آبیاری مناطق مختلف مشهد کلیه صفات کاهش یافت. خاک با بافت سبک نیز از نظر کلیه صفات نسبت به خاک دارای بافت سنگین برتری نشان داد. در شرایط استفاده از 80 تن در هکتار کمپوست بیشترین تعداد برگ و وزن خشک بوته حاصل شد. در حالیکه با مصرف 80 تن در هکتار کود دامی بیشترین ارتفاع بوته و تعداد گل بدست آمد.

کلیدواژه ها:

بافت خاک ، شوری ، گل عسلی ، گیاهان زینتی ، ماده آلی