جایگاه شهرهای جدید در توسعه پایدار ( نمونه موردی شهر جدید پردیس)

[توضیح: مقالات این کنفرانس فقط به صورت چکیده در مجموعه سیویلیکا نمایش شده است] بدنبال تغییرات اقتصادی - اجتماعی و سیاسی که از اوائل قرن حاضر در کشور به وقوع پیوسته است، شهر تهران تبدیل به کلان شهر بزرگ با همه مشکلات و مسایل حاشیه ای تبدیل شده است . تمرکز اعظم فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این شهر باعث تداوم مهاجرت به آن و پیچیده تر شدن مشکلات این شهر گردیده است . بخشی از این مشکلات مربوط به رشد و گسترش بی رویه، محدودیت رشد و توسعه، تخریب زیست محیطی، آلودگی، بلایای طبیعی، کمبود رفاه اجتماعی و خدمات و ... می باشد . بررسی ها نشان می دهد که شهرهای جدیدی که در اطراف شهر تهران بنا شده اند، جهت التیام و تسکین مشکلات سرریز جمعیتی تهران، تخریب زیست محیطی، تامین رفاه اجتماعی و خدمات برای اقشار متوسط و پایین، برقراری عدالت اجتماعی، جلوگیری از حاشیه نشینی، کاهش بار خدماتی، جلوگیری از افزایش قیمت زمین در تهران و رسیدن به توسعه متعادل و پایدار در منطقه بوده است . مقاله حاضر ضمن برشمردن مشکلات ناشی از رشد بی رویه تهران، از قبیل : مشکلات زیست محیطی، بلایای طبیعی، اقتصادی و اجتماعی، شهرهای جدید را به عنوان گزینه قابل توجه برای رسیدن به توسعه پایدار و کاهش مشکلات تهران، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهد . در این راستا شهر جدید را به عنوان نمونه موردی انتخاب شده و ملاکها و معیارهای مورد نظر در مکان یابی و اخداث این شهر جدید از دید توسعه پایدار ( عدالت اجتماعی، کاهش تخریب زیست محیطی، کاهش بلایا طبیعی ) مورد ارزیابی قرار می گیرد . تکنیک های مورد استفاده برای ارزیبای شامل : تکنیک های آماری و GIS خواهد بود تا جایگاه شهر جدید پردیس به عنوان عاملی در ایجاد توسعه پایدار و عدالت اجتماعی در منطقه بررسی شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، عدالت اجتماعی ، شهرهای جدید ، GIS ، کلانشهر ، پردیس