مطالعه تریب پذیری عمومی لاین های ذرت متحمل به خشکی به روش تجزیه لاین ´تستر

مشخص نمودن ترکیب پذیری لاین ها یکی از مهمترین مراحل در برنامه های به نژادی لاین ها اینبرد ذرت است برای این منظور نتایج حاصل ا تلاقی 7 لاین زودرس دانه ای با 4 تستر در قالب آزمون مقدماتی مقایسه عملکرد (آگمنت) در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند . نتایج حاصل از تجزیه واریانس اختلاف معنی دار بین هیبرید ها، لاین ها و تسترها و میانگین مربعات لاین ´ تستر را برای کلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1% نشان می دهد براورد نسبت s^2gca/s^2sca بیانگر اهمیت بیشتر واریانس افزایشی نسبت به واریانس غیر افزایشی در کنترل صفات عملکرد دانه ، تعداد دانه در ردیف ، تعداد ردیف بلال بود و برای صفات تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک ، دوره پر شدن دانه و وزن هزار دانه واریانس غیر افزایشی نقش مهمتری نسبت به واریانس افزایشی نشان داد. جهت غربال لاین ها برای مرحله بعدی خویش امیزی، لاین های 2/7/1 و 2/5/17 و تسترهای Mo17 و 2/29/14 بر اساس بهترین GCA که عملکرد بالایی داشند و همچنین برای اکثر صفات موثر بر عملکرد شرایط مطلوبی داشتند انتخاب گردیدند.

کلیدواژه ها:

ذرت ، تجزیه لاین´تستر ، ترکیب پذیری عمومی