شناسایی و اولویت بندی مکان های بهینه برای مراکز آموزشی با استفاده روش های تحلیل تصمیم گیری چند معیاره (منطقه مورد مطالعه : منطقه 7 شهرداری اهواز)

مقوله مکان گزینی مدارس به عنوان یکی از مراکز خدمات رسان در سطح شهری از جمله مباحثی است که در فرایند توسعه و سعادت هر جامعه ای دارای اهمیت است پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی - تحلیلی و بر مبنای معیارها و ضوابط مکان یابی با هدف مکان یابی مناسب مدارس ابتدایی شهر اهواز و ارائه الگویی بهینه پراکندگی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) صورت گرفته است در این راستا داده های مکانی گردآوری شده مربوط به هر معیار به فرمت قابل تبدیل در GIS برای اعمال مدل و انجام تحلیل های فضایی از طریق تشکیل پایگاه داده ها و ایجاد لایه های اطلاعاتی جدید تبدیل شوند. نهایتا به منظور الگوسازی هر کدام از معیارها بر اساس ارزش و اهمیت آنها در مکان یابی مدارس در نرم افزار Expert Choice وزن مناسبی به هر یک از لایه های اطلاعاتی داده شده است نتایج حاصل از تلفیق لایه های وزن دهی شده که برای مکان یابی مدارس ابتدایی شهر اهواز زمین های منطقه مورد مطالعه را برای انتخاب مکان مناسب برای ایجاد مراکز آموزشی اولویت بندی کرد. سپس این زمین ها با نقشه کاربری اراضی مقایسه کرده و مشخص شد که زمین های با درجه خیلی خوب و خوب در فاصله نزدیکی از مراکز مسکونی ، فرهنگی ، مذهبی واقع شده اند و زمین های با درجه تناسب ضعیف و خیلی ضعیف در فاصله دورتری از کاربری های سازگار قرار گرفته اند و بیشتر در نزدیکی با مراکز صنعتی، اداری ، بهداشتی ، تجاری که مالکیت اغلب آنها خصوصی است واقع شده اند لذا برای ایجاد مراکز آموزشی پیشنهاد نشدند.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، مدل AHP ، کاربری اراضی ، مدارس ابتدایی ، شهر اهواز