محرمیت فضایی در معماری سنتی و به کار گیری آن در معماری معاصر

معماری ایرانی درخشش مفاهیم آسمانی در رعایت حرمت انسان هاست. اصول معنوی حاکم بر معماری سنتیایران، ریشه های عمیقی در فرهنگ و اندیشه های این مرز و بوم داراست. اصل محرمیت به عنوان یه اصلحاکم بر تمامی شئون زندگی، به زیبایی در معماری سنتی ایران کالبد یافته و آثار و نتایج عمیقی درسازماندهی فضایی و نحوه قرارگیری عملکردهای گوناگون داشته است . پژوهش حاضر از نوع توصیفی و تحلیلیمی باشد که اطلاعات موردنظر از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای گردآوری و جمع بندی شده است. دراینپژوهش ابتدا به شناخت ریشه های مفهوم محرمیت فضایی به لحاظ ساختاری و تاریخچه ی پیدایش آندرمعماری ایران پرداخته و عوامل موثر درشکل گیری آن شناخته شد ، به مدد این شناخت چگونگی بهکارگیری مفاهیم این الکو درمعماری سنتی و مسکونی معاصر مورد بررسی قرار داده شد تا با بررسی این الگوازلحاظ هویتی و عملکردی و مورد توجه قرار دادن عوامل موثر بر شکل گیری آن بتوان امروزه فضاهایی را باهویت و ساختار ایرانی اسلامی ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، محرمیت ، معماری معاصر ، سلسله مراتب ، درونگرایی