شناسایی سکونتگا ههای غیررسمی با استفاده از شاخص های کالبدی و ارایه راهبردهای ساماندهی آنها ( نمونه موردی شهر کوهدشت در استان لرستان)

شهر کوهدشت ، یکی از چندین سکونتگاه غیررسمی استان لرستان است که با مشکلا ت متعدد اجتماعی، اقتصادی وکالبدیبویژه در بخش مسکن، از جمله فقر مسکن، کیفیت پایین مساکن، همجواری با کاربریهای ناسازگار با محیط سکونت و ... رو بهروست. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به راهبردی برای ساماندهی و بهبود وضعیت مساکن و محیط مسکونی این شهر انجامگرفته است. روش تحقیق ، توصیفی – تحلیلی، تکنیک گردآوری داده ها، مطالعات کتابخانه ای و میدانی، وروش وزن دهیAHP بوده است. براساس نتایج تحقیق، بخش عمده مساکن در سکونتگاه غیررسمی شهر کوهدشت، مرمتی و با مصالح کمدوام و دست دوم و فاقد پروانه ساخت هستند. همچنین، استقرارگروههای درآمدی پایین موجب حاکمیت ساخت وسازهایغیرحرفه ای، طولانی شدن دوره ساخت و کاهش توان تولید مسکن در این محدوده شده است. لذا، هرگونه تلاش در جهتزدودن چهره فقر از شهر می تواند گامی موثر در راستای کاهش مشکلات مسکن مجموعه تلقی شود. ساکنان، دارای احساستعلق خاطر نسبت به سکونتگاه خود بوده، آمادگی مشارکت برای بهبود وضعیت مسکن و محیط سکونت خود رادارند، راهبردتوانمندسازی در راستای قادرسازی اهالی برای عرضه واحدهای مسکونی جدید در کنار بهبود کمی و کیفیواحدهای موجود، و راهبرد ارتقای سکونت با هدف ساماندهی محیط سکونت آنها می تواند بخش عمده مشکلات موجود رابرطرف نماید.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه غیررسمی ، مسکن ، ساماندهی ، توانمندسازی و ارتقای کیفیت سکونت