ارزیابی زمین آماری توزیع مکانی نیترات در آبخوان دشت شوش- اندیمشک و پهنه بندی آن در محیط GIS

مواد محلول و یا معلق در آب، تعیین کننده کیفیت آبهای زیرزمینی هستند. یون نیترات به عنوان بخشی از چرخه ازت در طبیعت وجود داشته و عمدتاً یکی از شایعترین الاینده های منابع آبی می باشد. عامل اصلی افزایش مقادیر نیترات در آبهای زیرزمینی، کودهای ازته مورد استفاده در بخش کشاورزی و فاضلاب های شهری می باشند. در این پژوهش به منظور بررسی تغییرات مکانی نیترات در آبهای زیرزمینی، آمار تعداد 64 چاه مشاهده ای در دشت شوش- اندیمشک جمع آوری گردید. هیستوگرام فراوانی آن دال بر غیرنرمال بودن داده ها داشت. پس از آنالیز واریوگرام، مناسب ترین مدل با استفاده از مقادیر حداقل مجذور مربعات خطا (RSS) و حداکثر ضریب همبستگی ((R(2) انتخاب گردید. از بین روش های موجود، دو روش کریجینگ (Kriging) و وزن دهی معکوس فاصله (IDW) بررسی شد. سپس با استفاده از معیار ارزیابی متقابل و استفاده از آماره های ارزیابی خطا، مناسب ترین روش میان یابی انتخاب گردید. نتایج نشان داد که از بین مدل های مختلف، مدل کروه بهترین مدل برای برازش به نیم تغییر نمای نیترات می باشد. در نهایت، روش وزن دهی معکوس فاصله با کمترین خطا، برای نقشه پهنه بندی نیترات آب زیرزمینی در منطقه مورد مطالعه مورد استفاده قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

آب های زیرزمینی ، کیفیت آب ، پراکنش مکانی ، کریچینگ ، دشت شوش- اندیمشک