مطالعه بیوانفورماتیکی پروتئین آلفا-آمیلاز در گونه های مختلف پروکاریوتی و یوکاریوتی
محل انتشار: هفتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 742
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI07_1067
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
آلفا-آمیلاز آنزیمی هضم کننده است که پیوند های آلفا- 1 به 4 گلیکوزیدی موجود در نشاسته و کربوهیدرات های وابسته را شکسته و گلوکز، مالتوز، مالتوتریوز و دکسترین را تولید می کند. این آنزیم کاربرد های زیادی در صنایع غذایی ، تولید دترجنت ها، کاغذ و پارچه دارد، به طوریکه 30 درصد از بازار جهانی تولید آنزیم را به خود اختصاص داده است. با گسترشمرز های زیست فنآوری، طیفی از کاربردهای آلفا -آمیلاز در بسیاری از زمینه های دیگر مثل استفاده های کلینیکی، دارویی و شیمی تجزیه گسترده شده است. مطالعه حاضر بر روی بررسی هومولوژی تعدای از توالی های پروتئینی آلفا -آمیلاز پروکاریوتی در مقایسه با آلفا-آمیلازهای یوکاریوتی با استفاده از نرم افزار بیوانفورماتیکی CLC Main Workbench 5-6-1 انجام شده است. بدین منظور توالی پروتئین های مورد نظر از گروه های مختلف باسیلوس از سایت NCBI استخراج گردیدند و با توالی این پروتئین در انسان و خوک مورد مقایسه قرار گرفتند. این پروتئین دارای سه دامین اصلی B ،A و C می باشد. همچنین وجود 4 ناحیه حفاظت شده در این پروتئین مشاهده شد که مطالعات پیشین نیز آن را تایید می کند. با توجه به وجود تعدادی اسیدآمینه کاملا یکسان در تمام توالی ها می توان نتیجه گرفت این اسید آمینه ها در فعالیت، مقاومت گرمایی، pH بهینه و میزان ترشح پروتئین آنزیمی نقش داشته و می توان از آنها در بررسی های موتاسیون زایی هدفمند استفاده کرد. همچنین شباهت زیاد موجود بین انواع پروتئین های پروکاریوتی و یوکاریوتی می تواند دریچه ای به سوی استفاده از این پروتئین ها و یا پروتئین های نوترکیب بهینه شده در استفاده های دارویی برای انسان باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فهیمه افضل جوان
دانشگاه شهرکرد، دانشکده علوم پایه، گروه ژنتیک. دانشگاه شهرکرد، پژوهشکده زیست فناوری
محسن مبینی دهکردی
دانشگاه شهرکرد، دانشکده علوم پایه، گروه ژنتیک. دانشگاه شهرکرد، پژوهشکده زیست فناوری
بهناز صفار
دانشگاه شهرکرد، دانشکده علوم پایه، گروه ژنتیک. دانشگاه شهرکرد، پژوهشکده زیست فناوری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :