بررسی تاثیر ویژگیهای اقتصادی - اجتماعی کشاورزان گندمکار بر پذیرش بیمه محصول گندم در منطقه دشت مغان(شهرستان پارس آباد)

بیمه محصولات کشاورزی علیرغم اینکه در ایران، بیش از دو دهه قدمت دارد اما هنوز نتوانسته به طور گسترده بر کشاورزی کشور سایه اندازی کند که این امر ناشی از یک سری عوامل و موانع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که بایستی به آنها توجه و مورد مطالعه قرار گیرد.در شهرستان پارس آبادکل سطح زیر کشت 95680 هکتار بوده که از این مقدار 32420 هکتار زیر کشت گندم می باشد. این پژوهش که در سال 1393 انجام گرفت ویژگیهای اقتصادی - اجتماعی کشاورزان گندمکار در پذیرش بیمه محصول گندم مورد بررسی قرار گرفته شده است . درراستای این تحقیق با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 358 نفر انتخاب شد و پس از تنظیم پرسشنامه و تایید روایی آن با بهره گیری از نظر استادان مرتبط، پایایی آن از راه انجام پیش آزمون و داده های به دست آمده پس از تکمیل پرسشنامه به کمک نرم افزار sps مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پژوهش پیش رو، به روش توصیفی - همبستگی و آزمون t-test انجام پذیرفت. در نهایت نتایج زیر به دست آمد: با بیشترین فراوانی ( 82 %) گندمکاران ساکن روستا بودند و بیشترین فراوانی شغل اصلی آنها را کشاورزی و جنس مرد( 9 / 79 %) تشکیل می داد. نتایج برگرفته از ضریب همبستگی نشان داد که 72 / 32 درصد عوامل موثر بر پذیرش بیمه محصول گندم توسط کشاورزان شهرستان پارس آباد مغان به ویژگیهای اقتصادی اجتماعی کشاورز بستگی دارد و بین مزیتهای بیمه و ویژگیهای اقتصادی - اجتماعی گندمکاران (موقعیت اجتماعی، نظام زمینداری، مساحت اراضی تحت کشت) با بیمه محصول گندم رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

گندمکاران ، پارس آباد ، بیمه محصول ، ویژگیهای اقتصادی اجتماعی