نقش سیاست گذاری و برنامه ریزی در توسعه گردشگری

گردشگری یک فعالیت مهم در زندگی ملت ها است زیرا تأثیر مستقیمی بر روی جنبه های محیطی، اقتصادی و اجتماعی دارد که بوسیله توسعه و ترویج توریسم در کشورهای در حال توسعه حمایت می شود که در آنجا میزان برنامه ریزی و سیاست و خط مشی، بطور ارادی به کاهش خطرات اجتماعی منجر می شود. در برنامه ریزی توسعه جهانگردی ایران ساختار نظام حکومتی با ایدئولوژی حاکم بر آن نقش مهم و به سزایی دارد و توجه به سیاست های کلی دولت در این زمینه راهگشا خواهد بود. سیاستگذاری در صنعت جهانگردی ایران برای رسیدن به هدف های کلی و عمومی توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور است، از این رو برنامه ریزی کلی، بخشی که در سطوح بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت برای این صنعت انجام می گیرد، باید با دیگر فعالیت های اقتصادی از جمله صنعت، کشاورزی و خدمات هماهنگی لازم را داشته باشد و از ساختار اقتصادی حاکم بر کشور تبعیت کند. سیاست ها به صورت مجموعه ای از معیارها و تدابیر قانونی، فنی، اجرایی، پولی و مالی هستند که اتخاذ آنها موجبات و تسهیلات لازم را جهت تحقق هدف های برنامه فراهم می کند. برنامهریزی به عنوان فرآیند تعیین اهداف و یافتن و پیش بینی کردن راه ها و وسایل رسیدن به اهداف تعیین شده، تعریف شده است. هدف کلی تحقیق این است که سیاستگذاریها و برنامهریزیها در توسعه گردشگری چه نقشی دارند. روش تحقیق از نوع کتابخانهای و بر اساس مطالعات موجود انجام گرفته و همچنین از شبکه اینترنت استفاده شده است

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری ، برنامه ریزی ، توسعه گردشگری