ارتقا معماری معاصر ایران با توجه به پیشینه آن پس از سبک اصفهانی

با تگاهی به معماری گذشته کشورمان، آن چه که با آن مواجه هستیم یک نوع معماری فاخر و اصیل است که همیشه سیر صعودی و پیشرفت در آن به چشم می خورده است.اما با گذشت زمان و جریانات مدرنیته شدن و ارتباط با سایر کشورها و ملت ها، دچار نوعی خودباختگی و تقلید نه تبعیت در مقابل آثار آن ها شده ایم که پیرو آن بناهایی ساخته ایم که هویت معماری ایرانی را تحت الشعاع قرار داده و آن را تحریف کرده است به گونه ای که امروزه شاهد نوعی معماری با حداقل کیفیت هستیم که عدم هماهنگی میان معماری و انسان در آن دیده می شود.از آن جایی که این معماری ارتباط چندانی با روح انسان ایرانی برقرار نمی کند در نتیجه مردم نمی توانند معماری را آن گونه که شایسته است بشناسند و آن را درک کنند. در مقاله پیش رو برآنیم که با نگاهی به معماری گذشته، معماری آینده را بسازیم.

کلیدواژه ها:

ارتقا معماری ، معماری گذشته ایران ، معماری اسلامی ، اصالت هنر و معماری