نقش آموزش و پرورش در توسعه پایدار

یکی از شاخصه های توسعه پایدار، درونی کردن مفهوم توسعه در نسل های جامعه است، از این رو سرمایه گذاری و برنامه ریزی در آموزش و پرورش انسان هایی علم گرا،بامهارت ،نظام مند، پژوهشگر و به بیان دیگر دارای انعطاف و تحرک در اندیشه، موجب خواهد شد و بدین ترتیب فرآیند توسعه درتمامی ابعاد جامعه گسترش خواهد یافت. هدف این مقاله بررسی نقش آموزش و پرورش در توسعه پایدار است و روش تحقیق بکار رفته توصیفی-تحلیلی می باشد که براین اساس موارد مفهوم توسعه و توسعه پایدار، ضرورت توسعه منابع انسانی در اموزش وپرورش ، همسوگرایی توسعه پایدار با برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران، جایگاه معلم به عنوان رکن اساسی آموززش و پرورش و توجه به نیازهای او مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت جمع بندی و نتیجه گیری و پیشنهادهایی لحاظ شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، آموزش و پرورش ، منابع انسانی ، برنامه درسی ملی