افزایش کارآیی شبکه حسگر بیسیم با استفاده از تئوری بازی و منطق فازی

شبکه های حسگر بیسیم از تعداد زیادی گره های حسگر تشکیل شده اند. دراین نوع از شبکه ها منبع ذخیره سازی انرژی محدود می باشد بنابراین مدیریت انرژی، یکی از نکات مهم در این نوع شبکه ها میباشد. یکی از تکنیکهای موثر در مدیریت کاهش مصرف انرژی خوشه بندی نام دارد. دراین تکنیک، تنها درصد کمی از گرهها مسئول ارتباط با ایستگاه پایه میباشند که گره های سرخوشه نامیده میشوند. سایر گره ها اطلاعات خود را به مناسبترین سرخوشه ارسال میکنند. اطلاعات دریافتی در سرخوشه بعداز تجمیع و فشرده سازی به ایستگاه پایه فرستاده میشود. علاوه بر خوشه بندی، نحوه ارسال اطلاعات گره از سرخوشه به چاهک بعنوان مسیریابی نقش مهمی در کارآیی این شبکه ها دارد. در این مقاله بکارگیری تئوری بازی و منطق فازی بمنظور خوشه بندی و مسیریابی در شبکه حسگر بیسیم مورد توجه قرار دارد. تئوری بازی برای تصمیمگیری محیط های چندعاملی بخوبی کار میکند همچنین منطق فازی برای کار با پارامترهای ناهمگن و بعضا متضاد، محیط های نویزی و داده های نادقیق مناسب است. ویژگی های ذکر شده همگی در شبکه های حسگر بیسیم می باشد درنتیجه انتظار میرود بکارگیری توئمان تئوری بازی و منطق فازی باعث بوجود آمدن روشی کارا شود.

کلیدواژه ها:

خوشه بندی ، شبکه های حسگر بیسیم ، مسیریابی ، منطق فازی ، نظریهی بازیها