تدوین برنامه ریزی راهبردی ورزش چوگان جهت جذب گردشگر ورزشی در استان اصفهان

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 718

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMSPORT01_012

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1395

چکیده مقاله:

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی و اولویت بندی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تعدیدها و به دنبال آن تحلیل SWOT جهت تدوین برنامه ریزی راهبردی ورزش چوگان جهت جذب گردشگر ورزشی در استان اصفهان می باشد. بدین منظور 52 نفر از مدیران ارشد اجرایی ورزش استان، مدیران، راهنمایان و افراد مطلع امور گردشگری، کارشناسان ورزشی و نیز خبرگان مدیریت ورزشی که به صورت غیرتصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده بودند، پرسشنامه تنظیمی مرتبط با موضوع تحقیق را تکمیل نمودند. نتایج حاصل از آزمون دوجمله ای نشان داد که متغیرهای شناسایی شده وابسته به عامل های نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدها به ترتیب 6، 11، 12، 14 مورد بوده اند. در میان کلیه گویه های مطرح شده در نقاط قوت برخورداری از مسئولین و مدیران تحصیلکرده و مجرب در ورزش اصفهان بالاترین میزان اهمیت را در این بخش دارا می باشد. همچنین در میان کلیه گویه های مطرح شده در این قسمت گویه افزایش نرخ رشد صنعت گردشگری ورزشی نسبت به دهه گذشته کمترین میزان اهمیت در نقاط قوت گردشگری ورزشی کشور دارا می باشد. در میان کلیه گویه های مطرح شده در نقاط ضعف گردشگری ورزشی نسبت به دهه گذشته کمترین میزان اهمیت در نقاط قوت گردشگری ورزشی کشور دارا می باشد. در میان کلیه گویه های مطرح شده در نقاط ضعف گردشگری ورزشی کشور گویه فقدان برنامه ریزی و استراتژی صحیح، دقیق به عنوان بالاترین نقطه ضعف از دیدگاه پاسخ دهندگان را در این بخش دارا می باشد. همچنین در میان کلیه گویه های مطرح شده در این قسمت گویه عدم برگزاری مسابقات در بین الملل کمترین میزان اهمیت در این بخش دارا می باشد. در میان تمام گویه های مطرح شده در فرصت گویه جایگاه ویژه اصفهان از لحاظ تاریخی در ورزش چوگان بالاترین میزان اهمیت را در این بخش دارا می باشد. همچنین در میان کلبه گویه های مطرح شده در این قسمت گویه سازگاری تنوع غذایی اصفهان با ذائقه های ورزشکاران سایر ملل کمترین میزان اهمیت در فرصت گردشگری ورزشی کشور دارا می باشد. در میان کلیه گویه های مطرح شده در بخش تهدید، گویه وجود دیدگاه منفی و تبلیغات سوء کشورهای خارجی در مورد ایران به عنوان بالاترین مورد که صنعت گردشگری ورزشی کشور را مورد تهدید قرار می دهد. همچنین در میان کلیه گویه های مطرح شده در این قسمت کمبود سرمایه گذاری خارجی در کشور کمترین تهدید را متوجه صنعت گردشگری ورزشی کشور می نماید. نتیجه کلی تحقیق نشان داد که با شناسایی حوزه های چهارگانه توریسم ورزشی، می توان با تدوین استراتزی های مطلوب به توسعه این رشته در استان کمک نمود.

نویسندگان

سارا جورکش

دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران