بررسی تطبیقی دیدگاه های اسلام و علم روانشناسی در مورد تنبیه بدنی کودکان

اگرچه بعضی از انواع تنبیه مثل محروم کردن موقت از بعضی اسباب بازی ها یا تفریحات محبوب و مورد علاقه کودک ،جزو ابزارهای تربیتی در نظر گرفته می شود اما تقریبا در تمام مکاتب روان شناسی نوین، تنبیه بدنی خصوصاشدید ،جایگاهی ندارد و اتفاقا به دلیل آثار سوء روانی وتربیتی نکوهش شده است.دردین اسلام نیز به عنوان کامل ترین ادیان، در روایات متعددی، بزرگان دینی ما ،والدین را از تنبیه بدنی فرزندان برحذر داشته و بر عوارض سوء آن تأکید کرده اند .هدف از نگارش این مقاله نگاهی نسبتا جامع به موضوع تنبیه بدنی و آثار سوء آن از نگاه علم روان شناسی و تعدادی از دانشمندان مبرز این رشته و نیز از نگاه دینی و تعدادی از بزرگان دینی است.منابع استفاده شده همگی از کتب معتبر در حوزه ی روان شناسی و اسلام می باشند

کلیدواژه ها:

تنبیه بدنی ، آثار سوء ، دین اسلام ، روان شناسی