اارئه راهکار به منظور حل مشکل سیتسمهای کشت بیوفیلمی ریز جلبکها از طریق اصلاح سطح

ریزحلبکها ارگانیسمهای فتوسنتزکننده هستند که مصارف غذایی، آبزی پروری، تصفیه پساب، آرایشی و بهداشتی دارویی دارند فرآیندتولید ریزجلبکها به دلیل اندازه کوچک سلولها با مشکلات جداسازی همراهاست که هزینه برداشت محصول را افزایش می دهد تکنیکهای تثبتی سلولهای جلبک راه حل مناسبی برای این مشکلات است اما عموما سرعت تثبیت کند است هدف این پژوهش ارائه راهکاری به منظور افزایش سرعت تثبیت ریزجلبک ها بر روی سطوح پلیمری است برای این منظور دو رآکتور استوانه ای تهیه شد و پلیمرهای پلی اتیلن ترفتالات به صورت رشته ای به عنوان پایه تشکیل بیوفیلم انتخاب شدند اثر تغییر زبری سطح رشته ها بر میزان بیوفیلم تشکیل شده مورد بررسی قرار گرفت به منظور افزایش سطح رشته های پلیمری، از روش خراش توسط کاغذ سمباده استافده شد تغییرات مورفولوژی و توپوگرافی سطح طی این فرآیند توسط عکس برداری با میکروسکوپ AFM,SEM بررسی شد سپس کشت ریزجلبک کلرلا همراه با رشته های خراش یافته و رشته های معمولی شاهد درون دو ستون طی 14 روز صورت گرفت آبگیری نمونه ها توسط دو روش خشک کردن در دمای محیط و استفاده از فریزدرایر انجام شد نتایج نشان داد افزایش زبری سطح رشته ها توسط خراش سطحی، علاوه بر افزایش سرعت تثبیت بیوفیلم ریز جلبک، سبب ایجاد بیوفیلم پایدار بر روی رشته ها شده به طوری که سطح این رشته ها در مقایسه با شاهد به طور کامل توسط بیوفیلم پوشیده شده بود نتایج اندازه گیری ضخامت مشخص نمود که بر روی رشته های خراش یافته به طور میانگین 8 میکرومتر بیوفیلم تشکیل شده است برایاس نتایج بدست آمده می توان تصحیح سطح را به عنوان روشی کاربردی جهت ایجاد بستر مناسب برای تثبیت ریزجلبک و افزایش سرعت تثبیت معرفی نمود. همچنین نتایج نشان داد خشک کردن با استافده از فریزداریر کمترین تغییرات را در شکل سلولها و ساختار بیوفیلم موجب می شود

کلیدواژه ها:

تثبیت ریز جلبک ، تصحیح ، سطح ، کلرلا ، پلی اتیلن ترفتالات ، ضخامت بیوفیلم