برنامهریزی بهینه توسعه شبکه انتقال در حضورمزارع بادی با استفاده از الگوریتم رقابت استعماری

برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال از مسائل بسیار مهم در برنامه ریزی سیستمهای قدرت است. فرایند یافتن طرح توسعه بهینه، غالباً به یک مسأله بهینهسازی غیرخطی، غیر محدب، آمیخته با متغیرهای صحیح و در ابعاد بزرگ می شود . تا به حال روشهای بسیار متنوعی برای حل این مسئله ارائهشده است. با این حال، تحقیقات برای یافتن الگوریتم های بهتر همچنان ادامه دارد. در این مقاله برای مدل کردن عدم قطعیت بار شبکه در برنامهریزیتوسعه شبکه انتقال روش تخمین نقطه به کار گرفته شده است. همچنین از شبیه سازی مونت کارلو برای مدل کردن توان خروجی نیروگاه بادی استفاده شده است. برای بهینه سازی و بدست آوردن طرح بهینه از الگوریتم رقابت استعماری استفاده شده است. تابع هدف برای بهینه سازی شامل هزینه سرمایه گزاری خطوط، هزینه بهره برداری نیروگاهها به همراه ضریب جریمه برای بار تامین نشده میباشد. برای انتخاب بهترین طرح از بین طرحهای غیرغالب از معیار هزینه گرفتگی خطوط و همچنین درصد مقاوم بودن طرح استفاده می شود. برای بررسی اثرات تغییر توان تولیدی مزارع بادی بزرگ بر مطالعات برنامهریزی گسترش خطوط انتقال وامکانسنجی مناسب بودن روش در نظر گرفته شده، مدل پیشنهادی را بر روی دو شبکهی تست نمونهیIEEEشبکه گارور و شبکه 24 شینهIEEEاعمال میکنیم

کلیدواژه ها:

برنامهریزی توسعه شبکه انتقال ، عدم قطعیت ، الگوریتم تخمین نقطه ، الگوریتم رقابت استعماری ، مزارع بادی