احداث بند های آبی بومی

پادشاهان به واسطه نیاز جغرافیائی کشور ایران و جهت آبادانی و ادامه فرمانروایی خویش سدها و بند های زیادی ساختند که این کار در ادامه توسط ساسانیان به حد بالای گسترش خود رسید که از جمله به سد های شادروان شوشتر، اهواز، پل گونه دزفول و فیض آباد و بندهای ناصری، قیصرو میزان اشاره نمود.احداث این سد ها جهت تامین آب کشاورزی، شرب، کنترل سیلاب و ... بوده اندو دین مقدس اسلام نیز تاکید خاصی جهت استفاده صحیح از آب را دارد.کشور ایران از مناطق خشک جهانی بشمار می رود و سطح توقع مردم در استفاده از آب روز به روز بیشتر می شود لذا مطالعه جهت جلوگیری از هرز رفتن آبهای سطحی با دبی متوسط هم اهمیت ویژه خود را می یابد.