نقش طرح های سازگاری در مدیریت پروژه های جنگلکاری کشور (مطالعه موردی: مازندران جنگل های - میان بند نکا)

مدیریت بهینه پروژه های جنگلکاری با استفاده از گونه های غیربومی منطقه نیازمند اجرای طرح های سازگاری است در این صورت با کمترین هزینه جدای از دست یابی به اهداف اقتصادی، افزایش غنا، تنوع و یا ایجاد فضای سبز مناسب، بیشترین پایداری عرصه های منابع طبیعی را نیز درپی خواهد داشت این تحقیق در جنگل های مرطوب میان بند نکا (ونمک)، در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 13 تیمار با استفاده از مهمترین گونه ها و مبادی مختلف سوزنی برگ سریع الرشد جهان از سال 1373 به انجام رسید. فاز دوم این طرح از سال 1389 و با انجام عملیات تنک کردن آغاز گردید. شیوه تنک کردن از بالا و با گزینش مثبت بوده است نتایج داده های کمی و کیفی تیمارهای مختل در سال 1393 نشان داد کاج جنگلی با مبادی یوگسلاوی و ارمنستان در مناسب ترین شرایط بوده و پس از آن گونه نوئل سبز با مبادی کلاردشت و لاجیم جای می گیرند.

کلیدواژه ها:

مدیریت پروژه ، سازگاری ، سوزنی برگ ، تنک کردن ، جنگل های شمال