طراحی مجموعه تفریحی و توریستی با الهام از الگوی باغ های ایرانی

اقلیم و معماری سنتی به خاطر تجربه هایی که در طول سالیان به دست می آمد کاملاً با هم سازگار بودند، اما با صنعتی شدن کشورها و رشد سریع شهرها و تولید معماری انبوه خیلی از مسائل کیفی نادیده گرفته می شود و این مسئله باعث بالا رفتن بیشتر مصرف انرژی و تغییر در بنیان های ساختاری و طبیعی محیط زیست می شوند، که برگشت ناپذیر است. در این راستا و همچنین برای دستیابی به روند رو به رشد گردشگری برای حفظ فرهنگ و مکان های غنی ایرانی به عنوان یکی از عامل های رشد اقتصادی در صنعت گردشگری، تلفیق ویژگی های مثبت گردشگری نظیر گذراندن اوقات فراغت، رشد اقتصادی ایران، آرامش و تفریح و ... ضروری به نظر می رسد. از این رو الگوی مجتمع تفریحی توریستی و اقامتی به عنوان راهبردی جهت جذب گردشگر و مردم منطقه در تعامل با بافت موجود و با درنظر گرفتن پتانسیل های محیطی پیشنهاد می گردد. در این پژوهش پس از مرور مفاهیم مرتبط با گردشگری و فضاهای اقامتی و ...، به بررسی نهضت های مرتبط با معماری فضاهای تفریحی و اقامتی پرداخته و با توجه به رویکرد اصلی پژوهش، به مرور متون نظری مرتبط با الگوی فرهنگ و تفرج به عنوان استراتژی تحقق ترویج فرهنگ ایرانی در منطقه و استخراج اصول مرتبط با آن پرداخته شد و در بخش دوم، به مطالعه ضوابط طراحی گونه های تفرجگاه و همساز با اقلیم بستر به عنوان هسته اولیه سکونتاه مورد توجه قرار گرفته است. در گام بعدی پس از مطالعه و تحلیل بستر طراحی وارد مرحله طراحی مجموعه تفریحی، توریستی و اقامتی گردیده، ابتدا با توجه به برنامه فیزیکی به روابط فضا و تناسبات آنها و رسم نمودار حبابی پرداخته شد و سپس پلان مجموعه از آن استخراج گردیده است و نهایتاً شاکلیه بنا به دست آمد. البته این طراحی به صورتی انجام می گردد که یک مجموعه زیستی جهت سکونت گاه موقت توریسم با ترکیب مناسب، هماهنگ با الگوی باغ های ایرانی احداث گردد.

کلیدواژه ها:

توریست ، اقامتگاه ، گردشگر ، تفریح ، باغ های ایرانی