برآورد میزان تغذیه آب های زیرزمینی و تولید رواناب حاصل از بارندگی سالانه در فضاهای سبز شهر زنجان

آب باران به دلیل اهمیت آن در تامین نیازهای شرب، مصارف کشاورزی و آبیاری فضاهای سبز همواره توجه انسان ها را به خود جلب کرده است. مطالعه در مورد بارندگی جهت مدیریت مناسب منابع آب زیرزمینی و سطحی و کنترل انتقال آلودگی به این منابع، تعیین میزان تغذیه آبخوان ها و میزان تولید رواناب به عنوان بخش های مهمی از چرخه هیدرولوژیکی، امری ضروری است. در این مطالعه، میزان تغذیه آبخوان ها و تولید رواناب ناشی از بارندگی در ماه های مختلف در بخش فضاهای سبز شهر زنجان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تمام ماه ها در اثر بارندگی در فضاهای سبز، حجم آب افزوده شده به آبخوان ها بیشتر از رواناب ایجاد شده است، اما روند افزایش و کاهش میزان تغذیه و رواناب در طول سال مانند یکدیگر است. با توجه به میانگین بارندگی ماهانه برای سال های 2001 تا 2010، ماه آوریل با بیشترین مقدار بارندگی (6/61 میلی متر) دارای بیشترین تغذیه آبخوان (64/37 میلیون لیتر) و رواناب (25/75 میلیون لیتر) و ماه سپتامبر با کمترین مقدار بارندگی (4/3 میلی متر) دارای کمترین تغذیه آبخوان (4/45 میلیون لیتر) و رواناب (1/78 میلیون لیتر) بود. همچنین نتیجه گرفته شد که با افزایش بارندگی، اختلاف بین میزان تغذیه و رواناب افزایش می یابد. به طوری که کمترین و بیشترین اختلاف به ترتیب مربوط به ماه های سپتامبر (2/67 میلیون لیتر) و آوریل (38/67 میلیون لیتر) بود.

کلیدواژه ها:

آب های زیرزمینی ، بارندگی ، تغذیه آبخوان ، رواناب ، زنجان ، فضای سبز