بررسی پوشش گیاهی بر ذخیره کربن در اکوسیستم های مرتعی (مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی)

بررسی نقش توسعه پوشش گیاهی بر شاخص های اکولوژیکی اکوسیستم یکی از بخش های مهم علم مرتعداری است. در این تحقیق اثر فعالیت های احیایی پوشش گیاهان مرتعی بر میزان کل ترسیب کربن خاک مورد مطالعه قرار گرفت.برای این منظور جهت تعیین و مقایسه سه نوع فعالیت احیایی بوته کاری،احداث هلالی آبگیر و نهالکاری از نظر کربن ترسیب یافته، به ترتیب سه محدوده حسین آباد، عباس آباد و جنت آباد در محدوده پروژه بین المللی ترسیب کربن و مناطق شاهد انتخاب گردیدند. در ادامه پس از تعیین تراکم گونه ها و تشخیص گونه های غالب مناطق مورد مطالعه و شاهد از هر کدام از اندام های هوایی و زیرزمینی گونه های هدف تعداد 5 پایه به صورت تصادفی برداشت گردید.همچنین جهت مطالعه خاک، از 10 پلات مستقر شده در امتداد هر ترانسکت پنج پلات به صورت تصادفی انتخاب شده و در داخل هر یک پروفیلی در زیر تاج پوشش گیاه نمونه برداری شده حفر و در عمق 30 سانتی متری نمونه برداری انجام شد. برای تعیین ضریب تبدیل ترسیب کربن گونه ها به کربن آلی، از روش احتراق استفاده شد. تعیین درصد کربن آلی نمونه های خاک، به روش والکی و بلاک انجام شد. در نهایت از تفاضل میزان کربن ترسیب یافته در هر نوع فعالیت احیایی از منطقه شاهد میزان کربن ترسیب یافته برای هر نوع فعالیت احیایی از نظر کربن ترسیب یافته اختلاف معنی داری وجود دارد نتایج مقایسه میانگین نیز نشان داد که بیشترین مقدار کربن آلی تحت فعالیت احیایی بوته کاری و کمترین مقدار آن نیز در فعالیت احیایی بذر کاری و بذر پاشی است. براساس نتایج تحقیق درمجموع 64608/3تن کربن در خاک و گیاه محدوده مورد مطالعه ترسیب یافته که به طور میانگین برای هرهکتار 20/49 تن به دست آمد.

کلیدواژه ها:

کربن آلی ، فعالیت احیایی ، ترسیب کربن ، خراسان جنوبی