برداشت جامعه شناختی از مسجد جامع عتیق اصفهان در عصر سلجوقی باتکیه بر رویکرد بازتاب

در اندیشه اسلامی توحید به عنوان اصل اساسی است از این رو مسجد به عنوان مکانی برای عبادت خداوند مهمترین بنا در فرهنگ اسلامی وساخت سکونت گاه انسانی به شمار می رود بنابرین مطالعه مساجد درک بهتر شرایط اجتماعی وهنری دوره اسلامی را فراهم می کند مسجد جامع عتیق اصفهان بنایی است که تاریخی کهن دارد دراین مقاله به ویژگی های معماری این مسجد در دوره سلجوقی با نگاه جامعه شناختی باهدف تطبیق کیفیت معماری با شکوت حکومت آن دوره پرداخته شده است که باتکیه با نظریه بازتاب وروش تفسیری،انعکاس دهنده ایدلوژی نظام حاکم می باشد که متاثر از اندیشه های خواجه نظام الملک در امور سیاسی مبنی بر تاکید بر هویت ایرانی باستانی است که به تبع آن درآثار معماری چون مسجد جامع عتیق بااضافه شدن عنصر ایوان نمود پیدا میکند

کلیدواژه ها:

مسجد جامع عتیق ، چهار ایوانی ، خواجه نظام الملک ، رویکرد بازتاب