بررسی عددی میزان تاثیر فاصله گذاری در مهاربندهای کمانش تاب ساخته شده از فولاد پرمقاومت شکل پذیر

در این مقاله سعی شده است با تغییر مشخصات مصالح در ابتدا میزان تغییر در جذب انرژ در فولادهای متداول و فولاد پرمقاومت شکل پذیر بررسی گردد و در نهایت به بررسی میزان تاثیر فاصله گذاری های متفاوت در مهاربندهای کمانش تاب پرداخته شود. مهاربندهای کمانش تاب به دلیل اینکه از کمانش کلی آنها جلوگیری می شود برای استفاده از فولادهای پرمقاومت شکل پذیر بسیار مناسب هستند. توجیه اقتصادی برای استفاده از این نوع فولاد در جایی مطرح است که تنش تسلیم به عنوان معیار اصلی تعیین کننده باشد. نمونه مدلسازی شده قبلا در تست های آزمایشگاهی، سال 1393 مورد ازمایش قرار گرفته است. فاصله گذاری ها ی متفاوت در فاصله بین هسته تا غلاف و فاصله بین هسته تا پرکننده های جانبی صورت گرفته است به طوریکه فاصله بین هسته تا غلاف ها از 1 میلی متر تا 5 میلی متر درنظر گرفته شده است و همچنین فاصله هسته تا پرکننده های جانبی از 3 میلی متر تا 40 میلی متر درنظر گرفته شده است. با توجه به نتیجه های بدست آمده بیشترین میزان جذب انرژی زمانی رخ خواهد داد که غلاف ها در فاصله بهینه قرار داشته باشند. اگر فاصله غلاف از هسته کمتر از میزان بهینه باشد نیروی اصطحکاک بین غلاف و هسته افزایش می یابد و در فاصله بیشتر از مقدار بهینه نیز به دلیل اینکه هسته به مودهای کمانشی بالاتر نمی رود جذب انرژی کمتری رخ خواهد داد.

کلیدواژه ها:

مهاربندهای کمانش تاب ، مدلسازی ، فولاد پرمقاومت شکل پذیر ، فاصله گذاری مهاربندهای کمانش تاب