تحلیل تاثیر نااطمینانی سیاست های اقتصادی بر رشد اقتصادی در ایران

یکی از اهداف مهم هر نظام اقتصادی دستیابی به نرخ رشد اقتصادی بالا و پایدار می باشد. بی تردید دستیابی به چنین نرخ رشدی در محیطی امن و باثبات اقتصادی امکان پذیر خواهد بود. بنابراین در شرایط نا اطمینانی انتظار رشد بالا و پایدار وجود ندارد. نااطمینانی نسبت به سیاست های اقتصادی موجب نا اطمینانی فعالان اقتصادی نسبت به تحولات آینده خواهد شد، به دنبال آن فعالان اقتصادی قادر به ترسیم چشم اندازی روشن و شفاف از آینده نخواهند بود. در واقع صاحبان سرمایه دیگر قادر به تصمیم گیری برای آینده از جمله سرمایه گذاری و یا مصرف نبوده و تولید و اشتغال را با مشکل روبرو خواهد ساخت. بدین لحاظ این پژوهش به دنبال تعیین اثر نااطمینانی حاصل از سیاست های اقتصادی بررشد اقتصادی در ایران است. برای رسیدن به هدف پژوهش داده های فصلی مربوط به اقتصاد ایران در دوره 1389-1369 مورد استفاده و با استفاده از تکنیک های همجمعی و الگوهای خود توضیحی با وقفه های گسترده ( ARDL ) مورد بررسی قرار گرفته است. متغیر مورد استفاده جهت ارزیابی اثر نا اطمینانی سیاست های اقتصادی بر رشد اقتصادی شاخصی ترکیبی است که از متغیرهای نرخ تورم و کسری بودجه و با استفاده از الگوهای خودرگرسیونی واریانس ناهمسان شرطی ( ARCH ) و روش رگرسیون عناصر دورانی حاصل شده است. نتایج بررسی نشان می دهد که افزایش نا اطمینانی سیاست های اقتصادی در کوتاه مدت باعث کاهش رشد اقتصادی ایران در دوره مورد بررسی شده است. در حالی که اثر منفی این شاخص بر رشد اقتصادی ایران در بلندمدت از نظر آماری معنی دار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

نا اطمینانی ، سیاست های اقتصادی ، رشد اقتصادی ، الگوهای خود رگرسیونی واریانس ناهمسان شرطی