هماهنگی سیمای بدنه های شهری (نمونه موردی: شهر اهواز، خیابان آزادگان (24 متری)

خیابان های شهری به عنوان بخشی از فضاهای عمومی در شهرها، نقش مهمی در رفع نیازهای انسانی ایفا می کنند. بسیاری از نظریه پردازان شهری معابر شهری را به عنوان یکی از اجزای اصلی یک سیستم شهری می دانند. بنابراین به منظور پویایی بیشتر این فضاها و برای برآورده ساختن نیازهای مردم، باید به رفتارهای شکل دهنده این فضاها توجه کرد و آنها را مورد بررسی قرار داد. از آنجایی که کارایی اغلب فرم و رنگ های به کارگرفته شده در خیابان های شهری در نتیجه عدم انطباق نیازهای کاربران با کیفیات محیطی متناسب با قلمروهای رفتاری، در سطح پایینی می باشد، لزوم توجه به برنامه اصلی و مبتنی بر رفتار استفاده کنندگان در اینگونه فضاها، ضروری می نماید. از آنجا که بخش مهمی از تعامل انسان با محیط پیرامون به فرم و رنگ ها مرتبط می باشد، توجه به اینکه فرم و رنگ ها به عنوان عناصر زیبابخشی به محیط پیرامون انسان اهمیت ویژه ای دارد، عنصر فرم و رنگ در فضاهای شهری چهره شهر برای ما آرامش روحی و بصری را به دنبال خواهد داشت و درک ما از فضاهای افزون خواهد شد. خیابان 24 متری شهر اهواز حدفاصل پل سیاه و میدان شهدا به عنوان نمونه مطالعاتی این پژوهش انتخاب شده است. پژوهش حاضر، یک تحقیق میدانی با رویکرد توصیفی- تحلیلی است و به دنبال پاسخ به این سوال اساسی است که الگوها و قلمروهای رفتاری فرم ها و رنگ ها چه تاثیری در ارتقای کیفیت روانی مردم از معابر و سیمای شهری دارند و چگونه می توان به آن دست یافت در این پژوهش به تحلیل کمی شاخص ها با استفاده از طراحی پرسشنامه رفتاری بر اساس حجم نمونه پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که با توجه به نقش حیاتی فرم و رنگ بر زندگی انسان و با کاربرد و همنشینی مناسب فرم ها و رنگ ها در کالبد شهری، چه از بعد زیبایی وچه از بعد هویت، طراحان شهری می توانند با اخذ راهکارهای مناسب از بسیاری از مشکلات رفتاری ناشی از زندگی شهری را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آرامش ، اقلیم ، خیابان ، رنگ ، شهر ، فرم ، نما