بازشناخت کهن الگوهای معماری بومی ایران و امکان سنجی بهره گیری از آنها در معماری نوین

در سال های اخیر به دلیل افزایش روز افزون جمعیت شهرها و نیاز به ایجاد مسکن و مشکلات ناشی از آن و با توجهبه نقش انکار ناپذیر علم و تکنولوژی روز در تمام زمینه ها، دولت ها را بر آن داشته که برای سرعت بخشیدن در زمینهساخت مسکن و همچنین ایجاد دوام و امنیت بیشتر خانه ها از فن آوری های نوین در زمینه ساخت و ساز استفادهنمایند. از سوی دیگر به نظر می رسد در بین موانع موجود برای حفظ بناهای تاریخی که به عنوان بخش مهمی از فرهنگیک منطقه عمل می کند،راه صحیح حفظ معماری بومی در کنار فناوری و تکنولوژی ساخت در بناهای تاریخی و در حالساخت می باشد تا نه تنها از معماری بومی حمایت بلکه شرایط را برای پایداری طولانی مدت این بناها فراهم کند. هدفاین پژوهش پس از شناسایی الگوها و اصول معماری بومی ایران ، بررسی این مطلب می باشد که کدام یک از این کهنالگوها را می توانیم وارد عرصه ساختمان سازی نوین کرده و از آنها بهره ببریم. این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانهای بوده و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج بدست آمده از این تحقیق اهمیت بررسی الگوهای معماریبومی و ضرورت استفاده از آنها را در فن آوری های نوین ساختمانی نمایان می سازد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری نوین ، کهن الگوها ، اصول معماری بومی ، ساختمان های نوین