بررسی عوامل موثر بر مسیریابی ذهنی و شناخت فضایی نمونه موردی – ساختمان دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

شناخت فضایی 1 دیدگاه و توانایی استفاده از دانشی دربارهی فضای محیطی است. این قابلیت انسان را قادر میسازد تا کارهای ساده و پیچیده مرتبط با شناخت را در زندگی روزمره به کار گیرد. رشتههای مختلفی مانند روانشناسی، هوش مصنوعی و ... باید با یکدیگر همکاری داشته باشند تا به مولفههای شناخت فضاییدر انسان و سایر موجودات برسند. در گذشته گاهی ساختمانهایی ساخته میشد که به لحاظ حفظ محرمیت و یا ویژگیهای امنیتی دارای پیچیدگیهایی عمدی در نقشه بودند تا افراد بازدید کننده از آنها به راحتی متوجه پلان ساختمان نشوند. اگرچه از لحاظ امنیتی این امر مفید بوده وهمچنان هم از این امر به عنوان یک عامل موثر استفاده میشود ولی در نمونه موردی مورد پژوهش 2 که قصد استفاده برای عموم مراجعه کنندگان از دانشجویان و اساتید و کارکنان و سایرین، گنگ بودن فضا باعث به وجود آمدن مشکلاتی در امر پیداکردن محلهای مراجعه )کلاسها، دفاتر، و ...( شده است. حال آنکه در این دانشگاه با داشتن بیش از 2500 دانشجو و حضور اساتید و کارکنان آن از طرفی و انتقال تدریجی تمامی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز به این ساختمان این مشکل هرروز بیش از پیش خودنماییمیکند. با تهیه پرسشنامههایی از تعدادی از دانشجویان دورههای دکتری، ارشد و کارشناسی رشتههای معماری و شهرسازی گرایش طراحی شهری نظرسنجیای صورت گرفت. و سپس به تجزیه و تحلیل نتایج این نظرسنجی پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

نقشه ذهنی ، شناخت فضایی ، مسیریابی ذهنی ، خوانایی فضا /Spatial Cognition