بررسی جایگاه گردشگری شهری پایدار،محور تاریخی سنگ سیاه شیراز

صنعت گردشگری گسترده ترین صنعت خدماتی و مهمترین صنعت اشتغال زا در دنیا محسوب می شود. درجهان امروز، گردشگری به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد جهانی سهم چشمگیری را در روند معادلات بین المللی ایفا کرده و همزمان با تاثیر گذاری گسترده در جنبه های گوناگون در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های اقتصادی جوامع در صدر برنامه های مختلف قرار گرفته است. پیاده راه گردشگری ،رابط اصلی و پیوند دهنده فضاهای پویای شهری و گردشگران هستند و می توانند علاوه بر نقش اقتصادی و اجتماعی ،عامل اساسی توسعه گردشگری شهری و حضور فعال گردشگران در فضاهای شهری ،محسوب می شوند.شهر شیراز ، به ویژه محدوده اصلی بافت مرکزی و قدیم شهر شیراز (بافت تاریخی و فرهنگی ) و محور گذرگاه سنگ سیاه ، با دارا بودن پتانسیل ها و ظرفیت های گسترده گردشگری و محور عبور زوار ، گردشگران و استفاده زیاد مردم آن محله از مسیر فوق ، همچنان به امکانات رفاهی ویژه بیشتری برای گردشگری شهری نیاز دارد. در این مقاله ، سعی بر این است که نقاط ضعف و قوت مسیر فوق از منظر گردشگری با استفاده از مدل سوات ، شناسایی شوند و برای این مهم ، راهکارهای استراتژیک و راهبردهای علمی و عملی در راستای توسعه گردشگری ، ارایه گردید

کلیدواژه ها:

پیاده راه گردشگری ، گردشگری شهری پایدار ، توسعه ی اقتصاد محلی ، بافت های تاریخی و محور سنگ سیاه شیراز