مقایسه نگرش به مرگ، تفکر سازنده و ابرازگری هیجانی در بین زنان و مردان میانسال شهر تهران

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه نگرش به مرگ، تفکر سازنده و ابرازگری هیجانی دربین زنان و مردان میانسال تهران انجام شد. مواد و روش: نمونهی این پژوهش شامل 262نفر (122 زن، 140مرد) که ازجامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان و مردان 65-40 ساله شهر تهران، به روش تصادفی خوشهای انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه تفکرسازنده اپستین و مییر 1989 ، ابرازگری هیجانی کینگ و آمونز 1990 و نگرش به مرگ وونگ، پیکر و گیسر 1990 جمع آوری یافته ها: نتایج تی مستقل نشان داد که بین نگرش به مرگ (نگرش مثبت و منفی) بین دو گروه زنان و مردان میانسال تفاوت معناداری وجود ندارد0.05ابرازگری هیجانی ابراز هیجان مثبت، ابراز هیجان صمیمیت و ابراز هیجان منفی فقط در بعد ابراز هیجان منفی تفاوت معنادار بود 0.05> p . همچنین بین تفکر سازنده در دو گروه زنان و مردان تفاوت معناداری وجود دارد 0.05> p. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین نگرش به مرگ بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد و در بین ابعادابرازگری هیجانی فقط در بعد ابراز هیجان منفی مردان نمرات بیشتری نسبت به زنان به دست آوردند. همچنین در تفکر سازنده مردان نمرات بیشتری نسبت به زنان به دست آوردند.

کلیدواژه ها:

میانسالان ، نگرش به مرگ ، سبک شناختی(تفکرسازنده) ، ابرازگری هیجانی