ارتباط بین زاویه ی لوردوز کمری و اثرتمرینات شکمی ( ویلیامز) بر کاهش آن در پسران دبیرستانی شهرستان همدان

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین زاویه ی لوردوز کمری و اثرتمرینات شکمی (ویلیامز) برکاهش آن در پسران دبیرستانی شهرستان همدان است . تحقیق از نوع توصیفی _نیمه تجربی و از نوع کاربردی است. جامعه ی آماری 200پسر دبیرستانی دردامنه سنی 15 تا 18 سال است که 30نفر بصورت تصادفی انتخاب و به دو گروه 15 نفری (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. درابتدا پیش آزمون از زاویه ی لوردوز کمری به عمل آمد سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته تحت تمرینات شکمی (ویلیامز ) قرار گرفته در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد .بعد از انجام پس آزمون و تعیین نرمال بودن توزیع داده ها برای مقایسه ی میانگین داده ها از آزمون تی همبسته و آزمون کوواریانس درسطح معنا داری α ≤0/05 استفاده شد. نتایج نشان داد تمرینات شکمی(ویلیامز ) می تواند به عنوان یک روش موثرو مفید جهت کاهش زاویه ی لوردوز کمری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

لوردوز کمری ، تمرینات شکمی ، تمرینات ویلیامز