مطالعه تحلیلی نقوش نمادین زیورآلات قاجار

زیورآلات ایران در دوره های مختلف علاوه بر جایگاه تزیینی نماینده معانی، مفاهیم و فرهنگی هستند که هنر را به عنوان زبان خود برگزیده اند. تصور و پنداشت نمونه های نمادین و سپس ساخت آنها از آشکارترین تلاش های انسانی است که نماد ها را با داشتن بیانی ورای صورت ظاهریشان، در بردارنده ی معانی متعددی براساس باورداشت های بنیادین جامعه می سازد. زیورآلات در دوران قاجار در بستر حیاط اجتماعی و زندگانی مردم، این فرصت و امکان را برای ایجاد نظام باورهایشان در جریان آیین ها و رفتارهای اجتماعی فراهم آورده است که بررسی و مطالعه ی آن یکی از بسترهای مناسب در جهت شناخت فرهنگ و هنر ایران است. هدف این پژوهش معرفی و بررسی معانی نقوش نمادین به کار رفته در زیورآلات دوره قاجار می باشد. که در این راستا به پاسخ چند پرسش اساسی در این زمینه می پردازد: 1. آیا نقوش مورد استفاده در این دوره از نمونه های مشابه در ادوار پیش از خود الگو برداری نموده است 2. آیا نقوش این دوره با تکیه بر باورهای دینی و اسطوره ای شکل گرفته اند 3. آیا این نقوش صرفا جنبه تزیینی و هنری دارند این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات کتابخانه ای به بررسی نمادهای موجود بر زیورآلات دوره قاجار پرداخته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد انگاره های مورد استفاده در این زیورآلات دنبال رو معانی نمادین در هنر گذشته ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

هنر ایران ، قاجار ، زیورآلات ، نماد ، نقش