پیش بینی دینداری در دانش آموزان دوره متوسطه دوم براساس سبک های تفکر و صفات شخصیتی (بررسی موردی ناحیه 2 شهر ارومیه)

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی دینداری در میان دانش آموزان براساس سبک های تفکر و صفات شخصیتی آن هاست. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان متوسطه دوم ناحیه 2 شهر ارومیه است که در سال تحصیلی 96 -1395 تحصیل می کردند. از میان این دانش آموزان، 375 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و با پرسشنامه های دینداری خدایاری فرد و همکاران (1388)، فرم کوتاه سبک های تفکر استرنبرگ، واگنر و زانگ (2007) و فرم کوتاه پرسشنامه صفات شخصیت گلدبرگ (1999) مورد اریابی قرار گرفته اند. برای تحلیل فرضیه های پژوهش نیز از آزمون های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش هم زمان استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد سبک های تفکر قانونی، قضایی، اجرایی، کلی نگر، جزیی نگر، سلسله مراتبی، سلطنتی، درونی و بیرونی با دینداری رابطه مثبت (P<0/01) و سبک های تفکر محافظه کار و هرج و مرج طلب با دینداری رابطه منفی ومعناداری دارند (P<0/05). از انواع صفات پنج گانه شخصیتی نیز به جز روان رنجوری که رابطه منفی و معناداری با دینداری دارد، سایر صفات رابطه مثبت معناداری با دینداری نشان داده اند (P<0/01). نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان می دهد که انواع سبک های تفکر و صفات شخصیتی توان پیش بینی دینداری را در دانش آموزان متوسطه دوم دارند (P<0/01). بنابراین نتایج تحقیق شواهدی را مبنی بر ارتباط ویژگی های مطلوب روان شناختی با متغیر دینداری فراهم کرده است.

کلیدواژه ها:

دینداری ، سبک های تفکر ، صفات شخصیتی ، ویژگی های روان شناختی