اندازه سیستم‌های جمع‌آوری آب باران (مطالعه موردی: منطقه گناباد)

در مناطق خشک همانند سطح عظیمی از کشور ما، انسان همیشه با کمبود آب مواجه بوده و هست. از این رو باید با مدیریتی صحیح، بیشتر به حافظت و بهره‌برداری صحیح و همچنین صرفه‌جویی در مصرف آب و جلوگیری از هدر رفت آن توجه داشت. جمع‌آوری آب باران از جمله اقداماتی است که به ویژه در بهره‌برداری صحیح از آب‌های موجود در مناطق خشک می‌تواند موثر واقع شود. آب باران به عنوان منبع اصلی تمام منابع آبی، یکی از بهترین، ارزانترین، پاکترین و مناسب‌ترین آب‌ها است. مخازن ذخیره‌سازی آب باران معمولا بزرگترین عامل مصرف سرمایه در یک سیستم جمع‌آوری آب باران می‌باشند. نکته اصلی در طراحی هر سیستم‌ جمع‌آوری آب باران این است که حجم آبی که می‌تواند جمع‌آوری و ذخیره شود بایستی مساوی یا بیشتر از آب مورد نیاز باشد. روش‌های متفاوتی برای اندازه‌گیری مخازن ذخیره‌سازی آب باران وجود دارد که بر اساس فاکتورهایی از قبیل داده‌های مکانی بارش، اندازه سطوح جمع‌آوری کننده، ضریب رواناب سطوح جمع‌آوری کننده و تعداد کاربران یا مقدار مصرف تعیین می‌گردند. از جمله از این روش‌ها، تعیین حجم مخازن مورد نیاز با استفاده از نیاز آبی، با استفاده از میزان آب قابل دسترسی، و با استفاده از برنامه SimTanka است. در این مقاله روش‌های تعیین اندازه سیستم‌های جمع‌آوری آب باران در منطقه گناباد بررسی می‌گردد. با تعیین حجم آب مورد نیاز و اندازه مخزن، و مشخص بودن ضریب رواناب برای سطوح مختلف، سطح جمع‌آوری کننده مورد نیاز برای سطوح مختلف، سطح جمع‌آوری کننده مورد نیاز برای تامین حجم آب مورد نیاز، قابل محاسبه می‌باشد. نتایج این بررسی نشان داد با محاسبه اندازه بهینه سیستم‌های جمع‌آوری آب باران، می‌توان این سیستم‌ها را برای تامین آب مورد نیاز جهت شرب، کشاورزی و... برنامه‌ریزی نمود.

کلیدواژه ها:

جمع‌آوری آب باران ، مخازن ذخیره‌سازی آب باران ، نیاز آبی