بهینه سازی برداشت انتخابی از مخزن با هدف بهبود کیفیت آب (مطالعه موردی : سد سیمره)

ورود جریان حاوی مواد آلاینده و مغذی و همچنین انباشت بیش از حد این مواد در مخزن، سبب افت کیفیت آب و بروز پدیده هایی مانند تغذیه گرایی در مخازن می شوند این فشار فزاینده بر منابع آبی، اهمیت برنامه ریزی برای بهره برداری بهینه کمی و کیفی از مخازن را مشخص می سازد بنابراین، جهت تامین اهداف مخازن و یافتن سیاست بهره برداری بهینه، می توان از روش های بهینه سازی استفاده کرد در این مطالعه، روشی ارایه شده است که در آن با ترکی کردن مدل شبیه سازی و بهینه سازی سعی در یافتن یک سیاست بهره برداری انعطاف پذیر و بهینه دارد که بتواند به بهبود وضعیت کیفی مخزن را کمک نماید در این روش، جهت بررسی کیفی مخازن، از مدل دو بعدی شبیه سازی کیفی مخزن CE-QUAL-W2 استفاده شده است همچنین جهت بهینه سازی، از الگوریتم بهینه سازی تکاملی دسته ذرات ( PSO ) استفاده شده است جهت بررسی کارایی روش ارایه شده، این روش در مخزن سد سیمره بکار برده شد. نتایج حاصل، ضمن بهینه سازی میزان رهاسازی از هریک از دریچه های مخزن، حاکی از افزایش میزان رهاسازی از دریچه تحتانی مخزن و بهبود حدود 10% مقدار اکسیژن محلول خروجی از دریچه تحتانی مخزن بود نتایج بدست آمده، کارایی بالای این روش و بهبود قابل ملاحظه شرایط کیفی مخزن را بیان کرد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی کیفی مخزن ، تغذیه گرایی ، الگوریتم دسته ذرات ، مدیریت کیفی مخزن ، CE-QUAL-W2