مروری بر هواپیماهای بدون سرنشین خورشیدی استراتوسفری و بررسی چالش انرژی آنها

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,559

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISME27_149

تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1398

چکیده مقاله:

با توجه به کاربردهای متنوع هواپیماهای بدون سرنشین، این هواپیماها طی سالهای اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفتهاند. یکی از انواع این هواپیماها، هواپیمای بدون سرنشین خورشیدی استراتوسفری است که دارای سقف پرواز بلند (حدود 20 کیلومتر) و مداومت پرواز طولانی (هفته ها یا ماه ها) است . طی چند سال اخیر تمرکز بر این هواپیماها افزایش یافته است و کشورهای مختلف در حال توسعه آن هستند. در سال جاری شرکت ایرباس موفق به تجاری سازی اولین پهپاد خورشیدی استراتوسفری تحت نام تجاری زفیر1 شد. یکی از مهم ترین چالش های پیش روی این هواپیماها بحث انرژی آنهاست. میزان انرژی قابل دریافت از خورشید، بازدهی تبدیل آن به انرژی مکانیکی و ذخیره سازی انرژی برای پرواز در طی شب جنبه های مختلف این چالش هستند. در این مقاله به بررسی این موارد پرداخته می شود. نتایج تحقیقات نشان می دهد که پرواز مداوم در لایه استراتوسفر به منظور کاربردهای مخابراتی، پایش از دور، امنیتی و شرایط اضطرار دست یافتنی شده است.

نویسندگان

سیدجاوید میراحمدی

اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران

مهران حبیبی

اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران

محمدرضا اشرف خراسانی

اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران

سعید اصغری

اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران