مدل سازی خزش در کامپوزیت های لایه ای پایه پلیمری با الیاف بلند با استفاده از روابط مایکرومکانیک

در چند دهه ی اخیر کامپوزیت های پایه پلیمری به دلیل داشتن خواص فوق العاده از محبوبیت فراوانی برخوردار بوده اند. با وجود این موضوع، پلیمرها در دماهای پایین، حتی در دمای محیط دچار خزش می شوند که معمولا پدیده ای نامطلوب محسوب می شود. به منظور پیش بینی خزش و در نظر گرفتن اثرات آن تا کنون روش های متعددی پیشنهاد شده است. در این مطالعه بعد از اشاره ای به مفاهیم خزش در پلیمرها و دسته بندی روش های پیش بینی خزش کامپوزیت های پایه پلیمری، به توسعه روشی برای پیش بینی خزش بلند مدت در کامپوزیت های پلیمری چند لایه حاوی الیاف بلند با تکیه بر داده های آزمایشگاهی آزمون خزش کوتاه مدت روی رزین خالص پرداخته می شود. مدل مورد اشاره، تنها نیازمند مشخصه سازی رفتار ویسکوالاستیک کوتاه مدت رزین بوده، پس از مدل سازی خزش در سطح رزین، به مدل سازی خزش در سطح تک لایه کامپوزیت پرداخته، در نهایت نتایج را به چندلایه کامپوزیت با آرایش دلخواه تعمیم می دهد. همچنین امکان استفاده از روابط مایکرومکانیک برای تخمین رفتار ویسکوالاستیک کامپوزیت بر اساس رفتار رزین و الیاف سازنده چندلایه کامپوزیت بررسی می شود. مقایسه نتایج حاصل از مدل سازی تئوری خزش بلند مدت با مشاهدات آزمایشگاهی انجام شده توسط دیگران و تطابق خوب نتایج، حاکی از کارآیی مناسب مدل توسعه داده شده می باشد.

کلیدواژه ها:

مدلسازی خزش ، کامپوزیت لایه ای با الیاف بلند ، مایکرومکانیک ، رفتار ویسکوالاستیک